Nam quid possumus facere melius?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Duo Reges: constructio interrete. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus.

Dabit hoc Zenoni Polemo, etiam magister eius et tota illa
gens et reliqui, qui virtutem omnibus rebus multo
anteponentes adiungunt ei tamen aliquid summo in bono
finiendo.

Itaque, Torquate, cum diceres clamare Epicurum non posse
iucunde vivi, nisi honeste et sapienter et iuste viveretur,
tu ipse mihi gloriari videbare.

Aut, si nihil malum, nisi quod turpe, inhonestum, indecorum, pravum, flagitiosum, foedum-ut hoc quoque pluribus nominibus insigne faciamus-, quid praeterea dices esse fugiendum?

Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune.
Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?
Videsne, ut haec concinant?
Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?

Quid iudicant sensus?: Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit.
Respondeat totidem verbis.: Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.

Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est.
Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.
Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.

An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Cur, nisi quod turpis oratio est? Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius.

Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo.